Witam wszystkich bardzo serdecznie,
nazywam się Barbara Myszała, jestem uczennicą ostatniego roku liceum w Oświęcimiu. Działam w szkolnym kole naukowym i moim końcowym projektem jest stworzenie strony, która poszerzy zasób wiadomości o obozach zagłady w Oświęcimiu. Nie tylko o historii, ale również o wydarzeniach, które maja tutaj miejsce regularnie. Jedne są pozytywne i wpływają na promocję naszego miasta i Muzeum. Inne, które niestety przeważają, to nietaktowne zachowania, skandaliczne zachowania, manifestacje, ludzie którzy przez brak wyczucia bądź celowe działanie. Niestety, miejsce mordu dziesiątek tysięcy ludzi jest używane jako ,,łatwy łup” do zwrócenia uwagi. Znieważenie Obozów Koncentraycjnych zostaje zauważone przez media i nagłośnione. Często zdarza się, iż te osoby stają się na chwilę sławne, pisze się o nich na stronach, mówi w wiadomościach, w tym zagranicznych. Chciałabym podzielić się z Wami, moi drodzy czytelnicy tymi wydarzeniami, zarówno pozytywnymi jak i negatywnymi dodając swój komentarz.
To ja- dziewczyna pisząca teksty w Oświęciumiu.
Jest to dla mnie swojego rodzaju przygotowanie do zawodu dziennikarza. Zawsze podobało mi się pisanie, nauczyciele w Oświęcimiu mówili, że mam tzw. ,,lekkie pióro”. Ja osobiście lubię wyszukiwać informacje w sieci oraz bibliotece. Podoba mi się redagowanie, opracowywanie tekstów. Chciałabym móc wpisać sobie ten projekt to cv szukając pracy jako copywriter już na pierwszym roku studiów. Naturalnie myślę o Krakowie. Jest to nabliższe większe miasto ze wspaniałymi uczelniami uznawanymi na arenie międzynarodowej. Szczególnie interesuej mnie Uniwersytet Jagielloński – uniwersytet w Krakowie, najstarsza polska uczelnia, jeden z najstarszych uniwersytetów na świecie. Na koniec chciałabym zacytować słowa dyrektora Auschwitz, które wypowiedział podczas obchodów 65. rocznicy wyzwolenia obozu 27 stycznia 2010.
Wiele jeszcze zostało do zrobienia. I długa droga przed człowiekiem. Ale jedno wydaje mi się pewne: Niezależnie od wszystkiego, na wskroś i wbrew, głosy ofiar nie zamilkną i ziemia ich krzyku nie ukryje. To, co było przedtem, nie wróci, ale czas po Zagładzie nigdy już nie będzie czasem błogiej niewinności. Tego Miejsca, jako sumienia Europy i Świata, nie będzie już nigdy można ominąć, uciszyć, wymazać. Ta ziemia nosi w sobie krzyk ofiar. I go nie skryje. Tego jestem pewien.
